Listopad, kot, trochę korali i owocowe pudełko.

Znowu listopad. Ciepły, świąteczny, rodzinny i zakatarzony.
Dziś już nareszcie pada;) Co to za listopad bez deszczu, pluchy i chłodu? 
Teraz jest prawidłowo.
Jak się siedzi w domu z czerwonym nosem i kaktusem w gardle to taka pogoda podnosi na duchu, bo jak świeci słońce to zasmarkańcom jest przykro;)
Po kolejnym przyjęciu garści pigułek wreszcie znalazłam trochę czasu dla kapryśnika. Nazbierało się sporo zaległości  kocich, koralowych, książkowych i innych też. 
Nie dam rady upchnąć wszystkiego na raz, więc dziś , zgodnie z zapotrzebowaniem;), kot i korale.
Kot się panoszy.
Wchodzi wszędzie i wciska swój różowy nos we wszystkie nieznane dotąd kąty i zakamarki. Urosła i bez problemu wskakuje na parapety, szafki i regały. Pcha się do wanny, zlewu i pomiędzy książki na półkach oraz pasjami rozrzuca czasopisma, które mam ułożone na podręcznym stoliczku.
Panuje utarty pogląd, że koty nie lubią , a wręcz boją się wody.
Nie Mrautak.
Wystarczy odkręcić kran, czy zacząć napełniać wannę, melduje się natychmiast. Wkłada pod kran łapki, a jak jej tylko pozwolić pcha się cała pod lecącą wodę.
Zupełnie nie przeszkadza jej mokre futerko. Potrafi godzinę siedzieć pod kranem w suchej wannie z nadzieją, że może kapnie jakaś kropelka.
Poza tym włazi na klawiaturę laptopa i odłącza mi go od zasilania, obgryza gałązki w wazonie, rozszarpuje na strzępki moją czesankę, zamordowała pamiątkową dracenę, gryzie szczotkę do zamiatania  i czasem nas w nogi, lekko co prawda, ale za to skarcona dyskutuje, ba, pyskuje, a potem się obraża.
Za to codziennie rano przychodzi z najczulszym mrautaczeniem, daje buzi, liże mnie w ucho szorstkim języczkiem i przytula się najcudowniej na świecie.
Taki Mrautak:)

Nadal też robimy razem korale i czasem coś obkleimy. Ostatnio pudełko, owocowym motywem z serwetek, obok których nie mogłam przejść obojętnie;)

A to korale z ostatnich dni , 

Zaczęłam od kota, kończę też kotem. Pada, jesteśmy śpiące, więc dziś mimo wczesnej pory, już Dobranoc:)