Jeż, myszy i porażka:)

Igły do filcowania na sucho kupiłam już jakiś czas temu. Do tej pory używałam ich do formowania filcowych kwiatków i do wzmocnienia łączenia kwiatków z łodyżkami. To były niedrogie niemieckie igły o średniej grubości. Ostatnio udało mi się wybrać do "Krainy Filcu" przy placu Narutowicza i kupiłam igły japońskie. Nawet nie przypuszczałam, że tak bardzo różnią się jakością. Są świetne! W sklepie byłam bliska płaczu, bo przy ograniczonej płynności finansowej musiałam dokonywać dramatycznych wyborów decydując, który kolor czesanki wezmę, a który nie. Dokupiłam jedwab, igły i inne niezbędne rzeczy, wydałam wszystko co miałam w portfelu i wyszłam z poczuciem głębokiego niedosytu. 
Odpowiednio zaopatrzona, walentynkowe niedzielne popołudnie poświęciłam swej aktualnej miłości, czyli filcowankom:) 
Rodzina oddała się wypoczynkowi i lekturze, a ja kłując się niemiłosiernie w palce, zrobiłam techniką "na sucho" pierwsze zwierzątka.  

Zaczęłam od myszy, bo to najłatwiej. Najpierw zrobiłam szarą, potem białą. Myszy robiło się długo, ale dosyć łatwo, więc zrobiłam jeża :))) Po jeżu wydawało mi się, że mogę już wszystko i zabrałam się za figurkę Władzia.

I niestety porażka. Nie od razu Władka ufilcowano;) Filc to nie glina, jest materią wymagającą precyzji i cierpliwości, a do tego dosyć trudno się formuje. Popełnionego błędu raczej nie da się cofnąć, z proporcjami też wyszło fiasko. Władek do poprawki, zdecydowanie.

Autorka władkostworka uprasza o niezbyt dokładne przyglądanie się zdjęciom i obiecuje wytężone dalsze samokształcenie:)))

 

Ach, duchu Władzia! Wybacz pańci, szczególnie tę tylną łapę i pysk bullteriera, uch...