Carmen

Pomysł na filcowanie przyplątał się w grudniu.
Teraz kiedy za oknem króluje zima miło jest w ciepłym domku toczyć w rękach miękkie kłębuszki ciepłej wełny. Wczoraj ufilcowałam pierwsze kwiatki, a filcując myślałam o ilu rzeczach nie pisałam w grudniu. Kwiatkowe broszki już są gotowe, więc spieszę nadrabiać grudniowe zaległości. 
Dziś zapowiedziana w poprzednim poście zaległość kulturalna , a ufilcowane kwiatki w następnym:)

Wieczór 7-go grudnia spędziliśmy z mężem w kinie, na niecodziennym seansie. Pod patronatem pani Małgorzaty Walewskiej- wspaniałej międzynarodowej mezzosopranistki realizowany jest od zeszłego roku projekt transmisji z najlepszych scen operowych w technice HD live. Dzięki  technicznym możliwościom jakimi dysponuje Multikino w warszawskich Złotych Tarasach byliśmy tego wieczora gośćmi na premierze "Carmen" Georgesa Bizeta w mediolańskiej La Scali. 
Oglądając spektakl operowy z loży lub fotela teatru przyzwyczajeni jesteśmy do obserwowania sceny jako całości, czasem sięgamy po lornetkę, by dojrzeć interesujący szczegół. Scenografia i choreografia spektaklu tworzą wraz z  grą artystów spójny przekaz. Filmowy sposób prowadzenia kamery przy transmisji na żywo z jednej strony trochę mnie irytował - chcąc nie chcąc oglądaliśmy większość ujęć w zbliżeniach, z drugiej pozwalał na dokłane obejrzenie szczegółów kostiumów i dekoracji oraz podziwianie, prócz głosów, również doskonałej gry aktorskiej. Zbliżenia kamery kierowane w stronę orkiestry i  dyrygenta , czy też na znakomitości zasiadające w lożach teatru, dawały nam możliwości obserwowania spektaklu niedostępne gościom Teatro alla Scala :) W opinii włoskich mediów reżyseria była nieco kontrowersyjna , doszukiwano się elementów antyklerykalnych i zbyt nowoczesnego uproszczenia dekoracji. Wydaje mi się ,że po prostu trudno byłoby się przyczepić do czegoś innego, a taka już rola krytyki, żeby krytykować;)
Dekoracje wydawały mi się ciekawe i doskonale wpasowujące się w klimat i charakter zarówno libretta, jak i muzyki. W Mediolanie premierze towarzyszyły protesty i demonstracje, naszym udziałem w Warszawie był jedynie cudowny operowy wieczór:)
W nowoczesnych kinowych muliplexach najbardziej przeszkadza mi wszechobecny zapach ( czytaj smrodek ) prażonego popcornu oraz towarzyszące mu odgłosny chrupania i mlaskania. Podczas seansu największa sala kinowa Multikina była pełniuteńka i wyobraźcie sobie, że nikt, ani jedna osoba nie kupiła tego nieszczęsnego popcornu . To efekt tego, że publiczność  nie była przypadkowa, prawie nie było młodzieży, co akurat martwi, a widzowie nie przyszli "na film", tylko do opery. Dwa półgodzinne antrakty umilał nam sponsor projektu Ferrero Rondnoir, a mój łasuchowaty mężuś starannie odjadł z nawiązką wysokie koszty parkingu w Złotych Tarasach;)))

Po skończonym seansie wszyscy wychodzili uśmiechając się do siebie, a nam w drodze do domu  długo jeszcze grały w głowach akordy cudownej muzyki Bizeta.
Poniżej zamieszczam kilka zdjęć wyszukanych w internecie oraz Habanerę w wykonaniu świetnej gruzińskiej mezzosopranistki Anity Rachvelishvili. 
Co ciekawe trzy dni po premierze sławna diva La Scali zmuszona była wyjechać do Gruzji ,by uzyskać nową wizę wraz z prawem pracy we Włoszech. 
Ot tak kręci się ten dziwny świat, dobrze ,że jest w nim jeszcze choć trochę miejsca na taki "przeżytek" jak opera;(

Orkiestrą Teatro alla Scala dyrygował   -  Daniel Daniel Barenboim

Reżyseria i kostiumy  -  Emma Dante

Obsada: 

Don Jose - Jonas Kaufmann , tenor

Escamillo - Erwin Schrott , baryton

Carmen - Anita Rachvelishvili , mezzosopran

Micaela - Adriana Damata, sopran

Copyrights [Teatro alla Scala]

Copyrights [Teatro alla Scala]
 
Copyrights [Teatro alla Scala]

 Copyrights [Teatro alla Scala]

 Copyrights [Teatro alla Scala]

 Copyrights [Teatro alla Scala]

 
Copyrights [Teatro alla Scala]

Copyrights [Teatro alla Scala]

Copyrights [Teatro alla Scala]